Ba de ya - say do you remember

kapag sasapit ang ika-bente uno ng setyembre, isang kanta lang ang lagi kong naaalala. ang september ng earth, wind and fire.


kapag naaalala ko naman si maurice white ng earth, wind and fire, naaalala ko si ben tisoy.

at kapag naaalala si ben tisoy, gusto kong maniwala sa darwin's theory of evolution

and speaking of ben tisoy...

nasaan na kaya siya?

* * *

happy 22nd birthday din sa maganda kong kapatid na si trishabiik.

recap

september 10 nang dalhin sa ospital si bachoinkchoink dahil sa contraction ng kanyang tiyan. nang mawala ng bahagya ang pananakit dahil sa mga gamot at turok, under constant monitoring na siya at kambal sa delivery room maya't maya. hindi pa muna inultrasound at minonitor lang ang heartbeats ng dalawa, at normal naman. ang unang plano ng mga doktor ay magstay na si bachoinkchoink sa ospital hanggang sumapit ang ika-7th month ng kanyang pregnancy para makapagcomplete bedrest talaga siya sa ospital, siya ay nasa 6th month sakto pa lang.

september 12, 3:00pm, nang isagawa ang scheduled ultrasound sa kanyang tiyan at doon na nga nagconclude ang doktora na very very slim or almost impossible ang survival ng dalawa kong anghel. nagkaroon na kasi sila ng tinatawag na twin to twin transfusion syndrome. sa madaling sabi ay sharing sila ng veins at nutrients na tinatanggap, merong donor at recipient sa kanila. kaya ang resulta, payat na payat at halos walang dugo ang isa, samantalang malaki at puro tubig naman sa katawan at ulo ang isa. nagiging visible lang daw ang ganitong problema bago dumating ang 26th week.

halos wala na daw magagawa para sa survival ng dalawa kahit pahinugin pa sila sa tiyan ni bachoinkchoink ng another month. so we decided na tanggalin na sila sa tiyan and hope na masurvive sila, kaysa sa loob pa sila mamatay at madamay pa ang maganda kong asawa.

hindi ko pa alam ang totoong sitwasyon noon. ang sabi lang sa akin ay ini-schedule na daw ng c-section si bachoinkchoink at umuwi na daw ako. friday noon kaya walang tao sa opisina kaya hindi ako makapagpa-book ng flight agad agad. nakausap ko pa ang asawa ko bago siya manganak, and she seems to be excited and ecstatic sa pagkakabalita nya sa kin, to assure me that everything is alright. although nalaman na nya sa ultrasound na ang survival rate ng mga bata ay 1% lang. doon ako sobrang touched kay bachoinkchoink, kahit sa ganoong sitwasyon ay ayaw nya akong mag-alala habang ako ay nasa malayo.

ceasarian section... groggy na si bachoinkchoink ko ng marinig nya ang unang umiyak na sanggol. 3 seconds. yun lang ang itinagal ng 'recipient' twin na puno ng tubig ang katawan. 2.5 liters of water was removed from her body. pinaalalahanan din sya ng doktor na wala na nga siya.

2nd baby comes out, at halos isang dangkal lang siya at payat na payat. tinutulungan ng parang bag para lang makahinga. 10 minutes lang siyang umiyak at pagkatapos non ay wala na. pagkatapos ay another 3 liters of water has to be removed from her womb.
hindi na nakita ni bachoinkchoink ang aming babies, pero narinig niya ang sandali nilang pagiyak.

at doon pa lang ibinalita sakin ng daddy ko ang nangyari nang tumawag siya sa akin sa qatar. alam ko namang anything can happen kaya i already braced myself to hear the worst. nang marinig ko ang boses ng daddy kong "hello jay... wag kang mabibigla...". that's it. alam ko na agad ang ibabalita nya. ang concern ko na lang ay kung kumusta ang asawa ko pagkatapos ng operasyon. tinanong din ako kung ibuburol pa ba o ipapalibing na agad. sa totoo lang, parang ayaw ko makita ang sitwasyon nila. sabi nga rin ng daddy ko, hindi rin makakatulong sa aming mag-asawa.

september 13, 2:00pm, nang ilibing ang dalawa naming anak sa iisang lalagyan.

september 14, 5:00pm, doon pa lang kami nagkita ni bachoinkchoink sa ospital derecho galing ng airport. everybody was cool and joking around, to keep the atmosphere happy. oo malungkot, pero mas nananaig sa amin ang pagiging thankful dahil walang masamang nangyari sa bachoinkchoink ko.

kapag pinatagal pa ang twins sa loob, baka mas masama pa ang mangyari sa asawa ko. kung magsurvive man ang isang baby, maaaring abnormal at puno ang complications. kinuha na agad sila ni Lord para hindi na nila maranasan ang mga iyon, at iniligtas din ang asawa kong maganda sa sakit ng dulot ng pagbubuntis nya.

* * *

ang mga anghel naming umakyat na sa langit ay identical twin girls pala. hindi rin pala 100% reliable ang ultrasound results.

* * *

gusto kong magpasalamat sa aking mga kaibigan, kakilala at mga napadaan na nagpahatid ng kanilang panalangin, sentimyento at comments para sa aming pamilya sa pagkakawala ng pinakahihintay naming mga anghel. salamat sa mga nakihintay, naki-update, nakisabik, nakiramay at nakidalamhati.

alam kong lahat tayo ay naging excited habang palapit ng palapit ang kanilang pagdating pero minsan may kaloob ang langit na dapat nating tanggapin sa ayaw natin at sa gusto.

especially sa mga kaibigan kong nag-effort pa ng pagpost sa kanilang mga blogs, hindi ko rin maisalarawan kung paano ako relieved nacomfort at may virtual akong mga kaibigan na concerned. parang 'tccic' ba.

1. insan gasoline dude
2. lyzius
3. mareng betchay aka utakmunggo
4. mariano
5. ms. maru
6. ron turon
7. pareng badoodles
8. chico
9. trishabiik

maraming salamat sa inyong lahat. kung meron man akong hindi alam, kalabitin nyo na lang ako. gustu kong malaman nyo na naappreciate ko kayo.

let's cheer up and move on. standby lang kayo at magse-second honeymoon muna kami. =D

all of a sudden

wala na sila. kailangan na sila sa langit.

uwi na ako ng pilipinas bukas.

drama-rama with professor X

sa istorya ng buhay, hindi pwedeng laging smooth ang mga bagay bagay. laging merong problema, laging merong drama para mas exciting ang plot. gustuhin man nating maging smooth ang pagbubuntis ni bachoinkchoink at paglabas nila kambal, merong drama in between to spice things up.

muntik na kong mapa-emergency leave kanina. nagpa-confine kasi sa CGH si bachoinkchoink dahil nananakit ang tiyan, likod, tagiliran, lahat, dahil hindi maka-wiwi ng maayos (isang kutsara kada sampung minuto) kaya hindi siya makatulog ng normal for the past few days dahilan ng pagtigas at pagkasakit ng tiyan. dahil siguro malaki na ang mga dobol trobol sa loob, naiipit na ang pantog niya at hindi makapag-function ng maayos.

ready na talaga akong magpaalam sa amo ko na uuwi ako, kaso pagkatawag ko kay bachoinkchoink kaninang umaga ay nasa ospital na siya at okay na rin ang sitwasyon. she feels fine at ang pakiwari ni doktora ay baka magpremature siya, kung sakali ay next month which is 7th month. matigas na raw kasi ang tiyan. kasi naman, 5 flat lang si bachoinkchoink ko tapos kambal pa ang baon, astig.

hindi ko na itinuloy ang balak kong paguwi, for the meantime. pinigil na rin kasi ako ni bachoinchoink, ok na raw naman at wala naman akong magagawa rin. in two to three days, lalabas na rin siya ng ospital. mas gugustuhin pa namin na ang stay ko sa pinas ay ang pag-aani sa aming dalawang chikutings. kung next month ako mage-emergency leave, mas ayos. november pa kasi ang appoved vacation leave ko.

* * *

ang hirap din ng maging ofw, para kang si professor x. libangan ay ang mag daydream ng kung ano-anong mga nangyayari sa pilipinas. wala ako doon physically, pero nandun ang utak at isip ko.

wala ako doon para magasikaso sa asawa kong buntis, hindi ako makatulong, hindi ko siya maalagaan specially for times like these, (you need a juicy). lagi lang naka-antabay kung anong mga mangyayari. naguutos sa mga makakagawa at makakatulong in my absence. buti na lang very supportive ang aming pamilya at lagi silang naka-alalay.

si professor x ay para ding matinong ofw tulad ko (ehem!), walang sex life.

HIV infected

quarterly kung magkaroon ng electronics IT fair sa singapore, kung saan makalaglag panty at brip ang mga presyo ng kung anu-anong mga gadgets at electronics na sale. last march noong ako ay nasa singapore pa, dito ko binili si bachoinkchoink ng suhol dahil sa desisyon kong magpunta ng qatar regalo kong ibinigay sa kanya pagkauwi ko ng pilipinas. doble ang tapyas ng presyo kumpara sa makikitang price sa website na ito.

pero dahil hindi ko pa alam na meron palang IT fair sa singapore 4 times a year, napabili na ako ng sarili kong laptop nung nagkaroon ng sale sa harvery norman, funan digitalife mall. hindi siya kasing bagsik ng discount ng IT fair pero mas maganda ang specs at perks with the same model and price sa pilipinas.

ginulat ako ng laptop ko nitong biyernes ng umaga. pagbukas ko ay dalawang beep na malalakas ang isinigaw nya sa akin. laking taka ko dahil kakapanood ko lang kagabi ng porn kakagamit ko lang sa kanya kinagabihan. una kong naisip na ginaw na ginaw ako kagabi dahil todo ang thermostat ng aircon ko, baka kako sobrang siyang gininaw, wala siyang kumot. so hininaan ko ang aircon ko at binuksan ang pinto para pumasok ang kaunting init (troubleshooting, the tabon man version).

waepek. kanina, kinonsulta ko ang IT ng department namin kung ano kaya ang posibleng nangyari. una nyang tinanong kung ano ang tumutunog pag binubuksan ko ang power. two loud beeps ang sabi ko. parang doktor na nagreseta ng biogesic sa batang nilalagnat, ganun kabilis ang pagkakasabi nya ng "naku bro, motherboard na ang problema nyan. yun ang problema kapag dalawang beep lang ang tumutunog at walang output ang monitor".

bwakanginangyan. saka ko lang naalala na hindi ako nagvi-virus scan tuwing magsasalpak ako ng usb sa kanya. halos araw araw din yon. malamang nadali siya ng virus. ayoko naman ipagawa sa doha dahil baka tagain ako eh wala akong maipambayad dahil ang sweldo namin ay derecho sa pilipinas. mukhang maghihintay pa ako ng mahigit dalawang buwan para maipagawa at magpalit ng mother board. motherfucking board.

valid pa ang warranty pero hindi ko alam kung kasama ba roon ang kapabayaan kapag nalagyan ng virus. saka ang natatandaan ko ay sa singapore lang ito pwede ibalik. wat da ef! bakit ba naman kasi hindi ako ng scan using anti-virus?! sa susunod, ito na ang gagamitin ko para hindi ko na malilimutan magproteksiyon bago magsalpak.

interview with the vampire bachoinkchoink

excited na ko sa pagdating ng aming munting mga anak. malalaman ko na rin ng lubos kung ano ang feeling ng pagiging daddy pag narinig ko ang kanilang unang iyak. maeexperience rin namin kung ano ang pakiramdam ng maging magulang sa isang pares ng kambal.

naitanong ko na rin sa sarili ko noon kung kumusta naman kaya ang magiging buhay ko ngayon kung nagkaroon ako ng kakambal ko. una kong naisip na ang sarap sarap siguro ng meron kang permanent companionship at sanggang dikit na maituturing. meron kang malalapitan sa lahat ng oras at kayo kayo ang matutulungan, dahil kayo ay kambal.

pero minsan nao-overlook natin na marami ring hirap ang pinagdadaanan ng mga multiples. halos lahat ng happily ever after ending ay nagsisimula sa masalimuot na once upon a time.

you can never have the full attention of your parents. laging hati dahil pareho kayong dapat bigyan ng atensyon. you and your sibling are on a constant comparison with each other. mula sa pagiging baby, sa paglalaro, at maging hanggang school. marami pang iba.

* * *

mas maeexplain ng isang taong may kakambal ang mga bagay na ito. buti na lang, natyempuhan ng ardyeytology para sa isang maikling interview si bachoinkchoink, ang maganda kong asawa na buntis sa kambal, at meron ding kakambal na lalaki. adik. hehehe.

ardyeytology: how was the kids baby kong jontis?

bachoinkchoink: eto nakahiga lang kami. kanina tahimik lang sila, tinapatan ko ng music, ayan nag-gagalawan na naman. nag-sasayawan siguro. hehehe.

ardyeytology: hahaha kakatuwa. siguro pwede natin sila isali sa sexbomb at sa universal motion dancers. teka matanong lang kita, kumusta naman ang buhay nyo ni ogidapogi noong mga bata pa kayo?

bachoinkchoink: we really had sibling rivalry since childhood. puro away talaga. andiyan maghabulan ng tadyakan, sabunutan, suntukan at kagatan. andiyan butasan ko alkansiya nya at kunin ang pera. andiyan gupit-gupitin nya shoes ko, basta gamit ko. basta may lihim siyang galit sa akin kasi tinusok ko ng pencil ang gilid ng mata niya at tinadyakan ko balls nya nung bata pa kami. pinukpok naman nya binti ko ng plastic na pamaypay na matigas kaya nagpoklat.

ardyeytology: kaya pala sanay na sanay ka sa mixed martial arts kapag binubugbog mo ko no?

bachoinkchoink: gago.

ardyeytology: ok next question, kumusta naman sa school? Lagi ba kayong napagkukumpara?

bachoinkchoink: mas matalino siya at gusto ko lage papaturo or kokopya ng mga assignments for reasons na hindi na ko mahirapan at tama answers ko. ayaw nya kahit bigyan lang ako ng clue or hints or turuan how he solved that pero ayaw nya. bahala daw ako magdiscover ng ginawa nya. madamot yan pinaturuan sya organ nung bata kami, there were nights na umiiyak ako sa gabi dahil bakit siya pinaturuan at bakit pag natuto lang siya saka lang ako tuturuan, hindi rin niya ginawa dahil gusto nya siya lang magaling. we were always being compared. lagi siyang pinagmamalaki kasi laging honor, well ako honor din nun. nung tumagal, top na lang ng class.

ardyeytology: siguro puro abnoy, adik at mga sintu sinto mga classmate mo noon kaya nag nagto-top?

bachoinkchoink: abnoy parang ikaw. hehehe.tsup!

ardyeytology: pogi naman. hehehe so pano ka naka-cope up at paano ka nag-aadjust?

bachoinkchoink: well, hinayaan ko na siya sa academics. extra curricular like dancing, declamation and drawing ako nag-excel in which he tried doing also pero hindi nya kinaya pantayan, mas magaling pala ako sa kanya. mula nun naovercome ko na yung selos at competition.

ardyeytology: buti hindi na kayo nagsisipaan, sapakan at tadyakan ni ogidapogi ngayon, sagwa na eh. Ang laki laki nyo na. Kelan kayo naging close na?

bachoinkchoink: we have to live together in an apartment nung college. nung una, nagsusungitan kami at hindi masaya. until we discovered the goodness in each one of us. pinaglalaba ko na sya at gentleman na sya sakin. dahil film ang kinuha nya, sometimes he even consulted my ideas at ganun din ako sa kanya sa mga projects and assignments ko. we learned to trust each other and became very supportive sa isa’t isa.

ardyeytology: buti naman at happily ever after ang nangyari sa inyo. at least meron kang maraming idea on how to raise our twins well, dahil dumaan ka rin sa may kakambal sa paglaki. salamat sa pagpapaunlak sa aking interview. isang tanong na lang, ano ang masasabi mo sa nalalapit na laban ni idol pacman at golden boy?

bachoinkchoink: ewan! whatever!

ardyeytology: tignan mo to…labyu.