Monday, March 31, 2008

when batman meets superman

tawa ako ng tawa dito sa natanggap kong email galing sa officemate ko.

Man: " Hi sir, I would like to complain about one of your police officer, who have assaulted me at the cafe."

Sergeant: " Can I have your name pls?"

Man: "Batman"

Sergeant: "Batman?"

Man: "Yes, Batman."

Sergeant: "You trying to be funny is it?"

Man: "No."

Sergeant: "Than what is your father's name?"

Man: "Suparman"

Sergeant: "Hey,you trying to be funny is it?"

Man: "No."

Sergeant: "You are telling me that you are BATMAN, the son of SUPERMAN

Man: "Yes"

Sergeant: "You really too much you know, I can charge you for this offence for lying your name to an officer. Show me your IC."



Sunday, March 30, 2008

dumb and dumber

nung friday, nagtreat ako ng lunch sa mga ka-officemate ko. padespedida ko na sa kanila kasi paalis na ako ng singapore. kumain kami sa thai express sa isang mall along orchard.

singaporean waiter: is that all, sir?

rj: (to officemates) ano wala na ba kayong oorderin? ayos na ba yan?

officemates: (to rj) mamaya na lang umorder kapag may kulang pa.

rj: (to singaporean waiter) mamaya na lang daw.

officemates: (tawanan)

singaporean waiter: (tulala lang)


minsan nata-tagalog ko ang mga foreigner na kaharap ko, lalo kapag biglaan, natataranta ako at nauutal. english kasi ang isa sa pinaka-ayokong subject sa school noon, at hindi rin ako nakapag-practice nung college dahil hindi naman masyado kelangan sa engineering. kaya nga ang lusot namin noon kapag english barok ang nasasabi namin, ‘engineer eh!’. dati na akong may naririnig na karamihan daw ng mga engineers (hindi naman lahat) eh mahina sa english., hindi ko alam kung bakit pero isa ako doon. hehehe.

flashback noong first year highschool pa ko, nasa bahay lang ako at umalis ang nanay at tatay nang biglang nag-ring ang telepono. riiiiiiiiiiing!

rj: hello?

caller: yeah hi! can i speak to mister roberto tejada (pangalan ng tatay ko) please?

rj: (nagulat, nataranta) who is this?

caller: this is an overseas call from houston, texas. can i speak to him?

rj: (nagulat, natataranta pa rin, porenjer eh!) uhmmm.. together.. away.. together they go away!..

caller: oh okay. thanks! i will call again later. bye!

akala ko lusot na ko, akala ko wala nang makakaalam ng nagawa kong kahihiyan. yun pala kapatid ng tatay yung tumawag na taga-navotas at ginogoyo lang pala ako. kalat tuloy sa angkan namin ang kwento, ang nasasabi ko na lang ‘engineer eh!’.


* * *


Advertisement: batjay will be launching his second book, mga kwento ng batang kaning lamig, on april 14, fully booked in the fort at 3:00pm. the ‘ultimeyt tambay’ himself will be there. im looking forward to meet him in person and have the 2 books signed. :)

Friday, March 28, 2008

and your bird can sing

LSS ko ngayon, yumuyugyog pa ang ulo ko habang nagtatrabaho.

And Your Bird Can Sing
By the Beatles

You tell me that you've got everything you want

And your bird can sing
But you don't get me, you don't get me

You say you've seen seven wonders
and your bird is green
But you can't see me, you can't see me

When your prized possessions start to weigh you down
Look in my direction, I'll be round, I'll be round
When your bird is broken will it bring you down
You may be awoken, I'll be round, I'll be round

You tell me that you've heard every sound there is
And your bird can swing
But you can't hear me, you can't hear me

Thursday, March 27, 2008

i smell something fishy

binalita nga pala ng nanay ko na nagpunta sila ng tatay kasama ang friendly neighborhood naming sila tito tomas at tita nida doon sa isang palaisdaan sa malanday, namingwit at nag-ihaw ng tilapia. nainggit ako, yun kasi ang matagal ko nang gustong gawin. yung pumalaot sakay ng bangka o yate tapos mamimingwit, either iihawin o kaya gagawing sashimi, habang may iniinom na beer. wow! pero kung palaisdaan lang, ok na rin.

isang beses pa lang kasi ako nakakapangisda, at yun eh noong batang-bata pa ko. hindi ko na nga matandaan kung saan, 3yrs old pa lang ata ako. basta ang sabi lang sakin ng tatay eh doon yun sa dating palaisdaan ng lolo narding ko sa obando. ang napipicture ko na lang doon eh may isang kubo sa gitna ng palaisdaan, at nandoon ako sa bintana, suot lang ay sandong puti at naka-brip lang. wala rin naman ako nahuling isda dahil puro kataba lang ang nakukuha ko. hehehe

so hindi pa pala ako nakakaranas makahuli ng isda (pwera na lang kung isasama ko yung mga nahuli naming gurame galing sa baha sa dating bahay namin sa valenzuela, ibang story yon. hehehe)

paguwi ko next next week ay babalik kami at doon kami maglulunch. kasama syempre ang aking babsy, na ubod ng mis na mis ko na.

Monday, March 24, 2008

monday sickness

nandito ako sa opis ngayon pero lutang ang aking isip dahil 4am na yata ako nakatulog kagabi. kanina pa gustung gusto pumikit ng mga mata ko pero kelangan pa ring magpanggap ng nagtatrabaho. hindi kasi ako makatulog kagabi, kahit anong posisyon at pwesto eh hindi ako mawalan ng ulirat. madami kasi akong iniisip these days, na hindi ko alam kung paano gagawin. mga kailangang ipaliwanag para lumiwanag pero nananatiling malabo. bahala na si batman (san ba nanggaling to? di ko alam).

para mawala ang lungkot (at antok), basahin na lang natin itong labishtoree ni inday.

It was jazz an ordinary day.
The skies were clear, the birds were chipping.
Ang ganda-ganda ng araw!
Nasa SM ako noon at katatapos ko lang mamili ng groceries.
Timing naman nasafoodcore si Angel Locsin, nagpro-provoke ng movie nya.
Grabe, andaming fans,pull-packed talaga!
Dahil fans nya rin ako, nakipila rin ako.

Then suddenly, out of the loo, may bumulong sa akin ng: "Indaaaayyyy. ......."Huh?
It sounded like a familiar sound.
Who can it be now?
"Dodong!" sigaw ko.
Napalakas yata voice ko.
Kasi the other fans turned their backs to their behind at napatingin sa amin.
Sabi ko "Sorry, I didn't mean to be loud andproud."
Hinawakan na lang ni Dodong ang kamay ko at lumayo kami from thecrowd.
"Kamusta na Inday? Do you come here open? tanong nya.
"Bihira lang, Dodong. I'm just droppings by. Ethnic and schedule ko eh" sabi ko.
Memories came flushing in my mind.
How can I forget to remember Dodong?
Siya na may mata ni Piolo, dimple ni Aga, at bigote ni Rex Cortez.
he's everywoman's dreamboat.
I was just starting my tour of duty kay ate noon nangunang makilala ko si Dodong.
Contraction worker siya sa ginagawang bahay satapat namin.
Naging kami for a while then after that were not an item anymore.
"Tanghali na Inday. What did you say we have lunch together?" tanong niDodong.
"I don't mine" sagot ko.
Sa restaurant, nilapitan kaagad kami ng waiter.
"What's your odor sir?" sabinung waiter kay Dodong.
"Do you have porkshop?" tanong ni Dodong.
"Yes sir" sabi nito.
"Our porkshop with a resistance to the teeth of boastof our chef. Domestic careful selection of pork with little fat of female liking is used. The exquisite cooking which repeated trial and error and wascompleted. it also has healthy vegetables with salad feeling fully" dagdagniya.
"And you mam?" sabay tingin naman sa akin.
Hmmm... mukhang masarap yung porkshop.
Pero I'm cutting down on my carbon kaya pinigilan ko.
"I'll just have water, thanks. Liquidate diet ako eh." sagot ko.
Pagkatapos kumain, nagyaya si Dodong manood ng sine.
Teka teka, this is going too far.
Besides, it's a long, long way to run.
"Reality chess, Dodong. May asawa na ako, si Jay. As a mother of fact, I'mhappily married" pagmamalaki ko.
"Di na pwede yung tulad ng dati. Sorry pero I didn't expect you still havemore feelings than I expected. i don't want you getting the way. Past is fast. Therefore, cause and defect." dagdag ko pa.
Tumahimik sya.
Parang may language barrel na namagitan sa amin.
The secondsthat passed seemed like fraternity.
Di nagla-on, nagsalita na rin sya.
"I don't care less!" sigaw ni Dodong.
Shocks, give me a brake!
The nerd ng taong ito para sigawan ako!
To thinkit's his other woman that caused our separation to part.
Kinabahan na ako.
I felt speedbumps all over my body and was having panic attach.
Tinalikuran ko siya at nagmadali akong lumakad palayo.
Pero sumunodpa rin siya like a monkey on my butt.
Hanggang sa makakita ako ng securityguard.
Biglang nawala si Dodong.
"Excuse me kuya, pwedeng magtanong?" sabi ko sa mamang guard.
"Of course miss, I can help you with my pleasure." sagot niya.
"Saan po ba ang exit? Could you point me to the right erection? I got lostin my eyes."
"Diretso lang." sabi niya. "Then turn right anytime with care."
"Thanks for your corporation" sabi ko.
Buti na lang nandun si kuya.
Pero saglit lang, I smell something peachy.
AsI turned, nakita ko na namang nakasunod si Dodong!
Delaying static lang palakanina ang pag disappear nya.
"Nyahahaha! You can run but you can hide, Inday. No matter where you go,there you are!" pananakot nya.
Oh no, is this the end? This is too much, I feel degradable.
My worldstarted falling afar.
Then suddenly, Jay come from behind!
Dodong was caught to the act!
In thematter of minute, it's all over.
I'm out of arm's way.
"Thanks Jay, my love. But how did you?" bago pa man ako matapos,
sabi niya:"I was in the neighborhood. Fans din ako ni Angel eh. I heard you shout butat first I didn't give it a thought. Pero nang makita ko kayong magkahawakng holding hands, then i give it a thought. I know something is a missed."
From then on, Dodong did not brother me again.
In fact, he didn't evensister me.
As in platonic at wala na talaga.
Pero kami ni Jay, heto, shoot sailing pa rin ang relationship.
Lalo pangayon, open na kami sa isa't-isa at walang exhibitions.
i feel I'm on cloud.

Sunday, March 23, 2008

singapore weekend


my typical singapore weekend:

10:00am: gigising at bubuksan ang laptop at titignan kung makakasagap ng internet connection. pakingshet! kung magtatagal lang ako ngayon sa singapore eh dati na ko nagpakabit ng linya, hindi ko na kelangan mag alibaba. pero dahil sobrang minsan lang makasagap, matutulog na lang ako ulit.

12:00pm: gigising ulit at maliligo, magbibihis at pupunta sa kabilang block na mall, para magtanghalian sa foodcourt. dala ang laptop at magiinternet hanggang maubos ang battery.

2:00pm: balik na sa flat at maglaba at magsampay.

3:00pm: manonood ng movie (o kaya ng ano. hehehe) or mag-psp. at matutulogpagkatapos.

7:00pm: balik ulit sa mall at kumain sa foodcourt at mag-internet. (kaya kung may nakikita kayong lalaking bakulaw sa foodcourt ng rivervale mall na laging may notebook, ako yon!)

9:00pm: balik ulit sa flat at magkakalikot ng kung ano ano sa pc at mag-psp.

1:00am: matutulog na kasi tapos na magpa-antok.

saya no?

Saturday, March 22, 2008

sun, sun, sun here we come!

SINGAPORE – wow! time really flies so fast! 2 months na pala mula ng dumating ako dito. ibig sabihin ay 13 days na lang ay uuwi na ko. at makikita ko na ulit ang aking mahal, ang aking titalen opkors! pero bago yun eh pupunta muna dito ang tatay, nanay, trisha at bj next week. celebration na rin kasi ito ng graduation ni bj. im looking forward to that. first time kasi namin itong magkakasama lahat overseas. last time kasi eh nag hongkong kami, hindi naman nakasama sila tatay at bj dahil may pasok pa sa school.

congratulations to nanay and tatay. nakagraduate na kaming lahat. pwede na silang magrelax relax at wala nang iintindihing tuition fees na babayaran. cheers! at naging fruitful ang inyong patience at hardwork. tatay ko eh 20 years na nag-OFW sa middle east, imagine that! at si nanay ko eh magisa lang sa pagpapalaki sa aming tatlo, dahil halos every year lang kung makauwi ang tatay, at nakapagpundar ng maliit ng negosyo para makatigil na sa pagaabroad ang tatay.


i miss you folks! see you next week!

Friday, March 21, 2008

so funny

out of nowhere bigla ko na lang naalala ang funny komiks. una ko tong nakitasa pinsan ko, si kuya noel. at dahil nagustuhan ko to eh naaddict narin ako. hehehe. php4.00 pa lang yata ang isa nito. ang naabutan ko noon ay sila tomas at kulas, superblag, planet op d eyps, mr & mrs, petit at si eklok. pero ang dahilan kung bakit ako nagkokolekta ng funny komiks ay dahil sa combatron.

ok, a little introduction:

si combatron ay ang pinoy version ni megaman o rockman ng family computer noong 90s.meron syang horse-shoe magnet sa ulo na pinanggagalingan ng kanyang galacticpowers. nagsimula ang istorya kay empoy, na nasa sementeryo habangdinadalaw ang puntod ng kanyang mga magulang. nang biglang may nakita syang bumagsak galing langit na parang bulalakaw. doon nya nakitaang original na combatron na malapit nang mamatay dahil sa pakikipaglaban saspace. hanggang ang nangyari eh inilipat nya ang kanyang powers kay empoy at sinabing ipagpatuloy nya ang ang laban kalaban ang mga masasamang space warriors.

maraming talento itong si combatron, nandyan ang omega laser, nuclear eye beams,hip blades, double teleported punch, space thunder at ang pinakapamatay nyanggalactic space sword.
madami ding naging nakakatuwang mga characters sa istorya na mga kakampi at mgakaaway nya. dahil ang ilan eh kapangalan ng mga banda. nandyan si axel, ang isasa mga naging kakampi nya at ang kapangyarihan nya eh ang shock waves. bastaparang ganon. hehehe at kapartner nya si metalika, ang gumagamit ng solar energy. syempre kung may roll si rockman, si combatron eh merong askal, natumitira ng missiles at flying skateboard pa. (pero namatay din sya, napatay ngisa sa mga nakalaban ni combatron, si diaconda! nadepress ako noon pramis.hehehe.) pero meron ding pumalit kay askal, si dobbernaut. mas malaking aso namanito parang dobberman (obvious ba?).

sa mga villains naman, si alchitran ang mortal na kalaban ng original nacombatron, dahil tinraydor sya ni alchitran sa kalagitnaan ng laban at kumampisa kalaban (at dahil sugatan si combatron ay nagpunta sya sa earth at doon nyanakita si empoy, now there is the connection!). pero si alchitran ay napatayni abodawn na kakampi din nya at that time. nagpalutang lutang sa space si alchitran nang tamaan sya ng bulalakaw at naging si deathmetal (komiks version ni undertaker!). at noong mga bandang huli ang kalaban na ni combatron ay ang ubod ng laki na si megadeth, na sa sobrang laki eh sakop nyaang isang page ng komiks. hehehe
every friday ang labas ng funny komiks. at excited na excited ako papunta pa langng tindahan. gustong bulatlatin agad ang combatron at tignan kung ano na angnangyari (na minsan eh walang combatron sa issue na yon, kabadtrip yun!).at pagkabasa eh yun na ang laman ng kwentuhan naming magkakalaro at classmate ko.

nasaan na ang mga komiks ko ngayon? wala na. bahain kasi ang lugar namin noonsa valenzuela, at nakaligtaan kong ilagay sa safe place ang mga komiks ko, nakatago lang kasi yun sa ilalim ng kama ko. meron pa kasing additional na kamayung kama ko, pero wala lang kutson kaya doon ko natatago ang komiks ko. pero one rainy day eh huli na ang lahat, nabasa na ng baha ang komiks ko at napilitanakong itapon na lang dahil mabantot. at isa yon sa mga pinanghihinayangan kong mga bagay ngayon.